Strajk w kopalniach nie jest jeszcze przesądzony

Rozmowa z Dominikiem Kolorzem, szefem górniczej Solidarności

Czy strajku można uniknąć?

W każdej chwili możemy usiąść do stołu i rozmawiać. Daliśmy temu dowód, wysyłając do wojewody pismo i prosząc o zaangażowanie się w dalsze mediacje. Dlatego też akcja strajkowa jest bardzo rozłożona w czasie. Chcemy dać sobie i zarządowi szansę.

Co było punktem zapalnym w negocjacjach?

Chcemy porozumienia, które zagwarantuje górnikom dobre warunki pracy: stabilność, wynagrodzenie, ale najważniejsze w tym sporze jest coś innego - przyszłość funkcjonowania firmy. Ostatnia dyskusja dotyczyła przyszłości kopalń. Na nasz projekt porozumienia zarząd Kompanii odpowiedział takim, który był bardzo restrykcyjny. Nie odeszliśmy od stołu, choć mogliśmy. Nie możemy zgodzić się na likwidację Halemby. Ta kopalnia ma największe złoża węgla w kraju. Jeszcze w 2008 roku zarząd spółki chciał z niej zrobić sztandarowy zakład. Co się zmieniło? Dlatego pracujemy nad naprawą kopalni. Jeśli w następnych trzech latach uda się ograniczyć straty, a w 2016 roku wyjść na zero - to taki program trzeba przyjąć.

W czym możecie ustąpić zarządowi?

O wszystkim możemy rozmawiać. Chcemy tylko porozumienia, które zagwarantuje górnikom dobre warunki pracy: stabilność, wynagrodzenie, ale najważniejsze w tym sporze jest coś innego - przyszłość funkcjonowania spółki. Chodzi nam o elementarną uczciwość w tej sprawie. O to, żeby nas nie zaskakiwano informacjami o tym, że za miesiąc w jednej kopalni będą zwolnienia, a druga zostanie zlikwidowana za pół roku. Organizacja związkowa powinna mieć prawo wiedzieć, co się w firmie dzieje. AMC

Rozmowa z Piotrem Rykalą, wiceprezesem Kompanii Węglowej

Czy strajku można uniknąć?

Zapowiedź strajków nie zmieniła stanowiska zarządu do kontynuowania dialogu. Wierzymy w odpowiedzialność pracowników i związkowców. Nie chcemy pogorszenia płynności finansowej i wyników firmy. Zapowiedziane strajki doprowadziłyby do utraty 160 mln zł przychodów. Powinniśmy usiąść do stołu i prowadzić rozmowy w poszukiwaniu racjonalnych rozwiązań, szanując jednocześnie przysługujący stronom zakres praw i obowiązków. Porozumienie jest możliwe.

Co było punktem zapalnym w negocjacjach?

Związki uporczywie obstają przy tym, by zarząd nie podjął decyzji o likwidacji Halemby, która co roku powiększa stratę o 300 mln zł. Jest to zakład, w którym występuje koncentracja zagrożeń. To dziwna sytuacja, bo związki domagają się poprawy bezpieczeństwa pracy, uzdrowienia sytuacji finansowej spółki i wyższych zarobków. Nie przeszkadza im to jednak bronić kopalni, która ma tak tragiczne doświadczenia.

W czym zarząd może ustąpić związkowcom?

Jesteśmy przygotowani do rozmów o płacach i zatrudnieniu. Do tej pory dla związków ważniejsze były inne sprawy. Z mediów dowiaduję się, że przypisuje się zarządowi decyzję o zamrożeniu podwyżek przez najbliższe 10 lat. A to nieprawda. W strategii spółki jest zapis, że coroczny przyrost wynagrodzeń będzie negocjowany ze związkami. Potwierdzę natomiast, że w strategii szacunki opierają się na kosztach ponoszonych w 2010 roku, ale chyba nikt sobie nie wyobraża, że ceny węgla, materiałów i obudów zmechanizowanych w 2015 roku będą na poziomie tego roku. Dotyczy to także polityki płacowej. Dlatego oceniam, że załoga jest wprowadzana przez stronę społeczną w błąd. AMC