Tragedia Górnośląska. Podsumowanie rocznych obchodów

Centrum do tej pory odwiedziło około 7,5 tys. osób. Jego działalność nie ogranicza się jednak tylko do oprowadzania po ekspozycji. Często są tam organizowane lekcje historii dla młodzieży z gimnazjum i szkół średnich. Sama ekspozycja wciąż się powiększa - rodziny lub znajomi ofiar wywózek wciąż przynoszą po nich pamiątki. Do tej pory uzbierało się około 500 eksponatów.

- Jesteśmy zadowoleni z liczby osób, która odwiedziła muzeum, jednak nie o statystyki nam chodzi. Zostaliśmy powołani po to, żeby mówić o tym, o czym przez wiele lat nie mówiono. Ludzie którzy tu przychodzą, zapoznają się z bolesną historią w niecodzienny sposób. Przejażdżka krowiowkiem czy wspomnienia wywiezionych sprawiają, że odbywa się to w sposób bardzo emocjonalny - powiedziała Justyna Konik, dyrektorka placówki.

- Dla mnie największym zaskoczeniem były reakcje młodych ludzi. Czasem po ich twarzach było widać, że przyjechali zadowoleni z tego, że mają wolny dzień w szkole. Zwiedzanie trwa od 40 minut do godziny. W tym czasie całkowicie się zmieniali. Opuszczali muzeum zamyśleni, wręcz poważniejsi - dopowiedział Jakub Zorzycki, kierownik muzeum.

Placówka upamiętniająca wywózki Ślązaków do ZSRR powstała w budynku starego dworca PKP. Miasto Radzionków przejęło obiekt i ze wsparciem niemal 30 śląskich samorządów, wybudowało nowoczesne, multimedialne muzeum.

- Dwa lata temu byłem wraz z delegacją z Urzędu Miejskiego w Doniecku, czyli jednego z miejsc gdzie wywożono Ślązaków. Dziś jest tam wojna, ludzie cierpią. Nasze muzeum, poza przypominaniem bolesnej historii, musi również walczyć o to, aby ludzie nie traktowali się wzajemnie jak przedmioty, jak to było przed laty. Choć brzmi to brutalnie, w kontekście ostatnich wydarzeń w Europie jest jak najbardziej aktualne - stwierdził Gabriel Tobor, burmistrz Radzionkowa.